Nie ma nic nowego w tym, jeśli stwierdzimy, że ropa naftowa jest bardzo cennym surowcem przemysłowym, a dokładniej energetycznym. Wytwórcy tzw. czarnego złota skupiają się w OPEC, czyli w międzynarodowej organizacji krajów producentów ropy naftowej. Członkami jej jest 13 państw.
Celem założenia organizacji stało się ujednolicenie polityki dotyczącej kwestii wydobycia właśnie tzw. czarnego złota. Na siedzibę OPEC wybrano Wiedeń. Warto wiedzieć, że organizacja ta wywiera również wpływ na poziom cen surowca, jakim jest ropa naftowa. Powstała ona we wrześniu 1960 r. w Bagdadzie.
Eksporterzy chcieli w ten sposób bronić swoich interesów i przeciwstawić się dominacji wielkich międzynarodowych koncernów naftowych. Założyły ją takie państwa jak: Iran, Kuwejt, Irak, Arabia Saudyjska i Wenezuela. Dopiero później przystąpiły do niej także: Zjednoczone Emiraty Arabskie, Nigeria, Libia, Angola, Algieria, Gwinea Równikowa, Gabon oraz Kongo. Byłymi członkami są natomiast: Indonezja, Katar i Ekwador. Organizacja ma też swoją własną flagę, która została przyjęta w 1970 r.
Jej sekretarzem generalnym jest Mohammad Barkindo, a przewodniczącym Ahmed Mohamed Elghaber. Z kolei organ naczelny stanowi Konferencja OPEC, która odbywa obrady zwykle co pół roku. Za to organem wykonawczym jest Rada Gubernatorów, Komisja Ekonomiczna oraz Sekretariat.
Należy także zwrócić uwagę, że na początku lat 70. OPEC doprowadził do światowego kryzysu energetycznego, podnosząc ceny ropy naftowej kilkukrotnie. Odbiło się to negatywnie na światowej gospodarce. Z drugiej strony OPEC skłoniła ludzkość do poszukiwań nowych surowców energetycznych i stosowania technologii energooszczędnych. Dzięki tej organizacji coraz powszechniej wykorzystuje się niekonwencjonalne źródła energii.
Teraz już wiesz, z jakich krajów pochodzi większość zasobów tzw. czarnego złota. Jesteś świadomy plusów i minusów, płynących z istnienia organizacji, o której mowa w artykule, a także znasz podstawy jej celów, struktury i funkcjonowania.